Bij de laatste mailing zat een kaartje. Het was wat onopvallend meegelift en maakte gewag van een kleine, spontane campagne om wat pecunia te werven. Dit om de zich alsmaar meer opstapelende, niet ingelijste kunstwerken nu toch eindelijk eens een keer onder handen te kunnen nemen en van een deugdelijke lijst, passe-partout, of glaswerk te voorzien. Dit naar gelang nodig. Er werd daartoe ‘een gift gevraagd om in te lijsten’.

Om maar met de deur in huis te vallen: álle giften waren om ‘in te lijsten’! Stuk voor stuk. Het was hartverwarmend hoe vaak en hoeveel een bedrag of bedragje werd overgemaakt. En dat allemaal in blind vertrouwen, want Museum Møhlmann is een éénmansmuseum; particulier en dus géén stichting. Dat betekent dat die Møhlmann er ook eens lekker van op vakantie zou kunnen gaan. Dat is niet gebeurd. Al decennialang niet overigens, maar dat is wat anders.

De vele giften en giftjes hebben bij elkaar meer dan € 4.000,= opgeleverd. Daar zat – als een donderslag bij heldere hemel – één echt grote gift bij; verder een paar flinke, en vele aantikkende tot aan het ‘weduwe penninkje’ toe, zoals iemand zijn – in zijn ogen – bescheiden gift omschreef. Nu gebeurt er bank-giraal al enige tijd niets meer, al is het net of heel af en toe het kaartje toch nog opduikt en dan druppelt het nog even plezierig na. Vermoedelijk zal de actie bij elkaar zo’n € 4.600,= opleveren en dat is (veel) meer dan verwacht.

Oningelijst bouwmateriaal voor de ‘Damwand’

Tot zover dit budget het toelaat gaat er grafiek worden ingelijst, oud en nieuw; er gaat een verzameling oude tot zeer oude kaarten worden ingelijst van Groningen of Noord Nederland waar al heel vroeg Dam – als Appingedam – op te vinden is. Hiermee gaat in de koffiekamer van het museum de zogenaamde ‘Damwand’ worden volgehangen, als een salut naar de grote historie van dit kleine stadje.

De Busé-bende moet na 100 jaar hoognodig worden ‘gered’

En tot slot gaan er werken van mijn grootvader J.C. (Kees) Busé worden ingelijst. Heel veel verkeerde in zeer slechte staat en heeft zelfs nooit een lijstje of passe-partoutje gezien. Het heeft een eeuw lang opgerold en verfomfaaid op zolders gelegen. Een flink deel heb ik al enigszins gefatsoeneerd, maar vrijwel alles zal vanwege de kwetsbaarheid moeten worden gemaroufleerd (als doek op paneel geplakt) en dan verder moeten worden hersteld en gerestaureerd en vervolgens worden gevernist en ingelijst.

We zijn er nog lang niet, maar museum staat een beetje synoniem voor lange adem. En daaraan heeft u een stevige puf in de rug gegeven. Dank daarvoor!