Als alles goed is, zijn nu, een vol jaar later dan gedacht, alle inspraaktermijnen op vergunningen en bestemmingswijzigingen afgelopen, zonder dat daar bezwaren op zijn binnengekomen. Hierdoor kunnen we nu eindelijk officieel van start gaan met de verbouwing van de grote schuur en een deel van de kleine schuur waarin ons museum gestalte moet krijgen. We hopen dat half april 2008 voor elkaar te krijgen, maar u moet niet gek staan te kijken als dit zomaar eind mei 2008 wordt…
Zoals bekend mochten we al eerder aan het dak beginnen; een onvoorziene post, die ons behoorlijk achteruit gooide in zowel tijd als budget. In tijd zelfs zover dat die klus nog steeds niet helemaal geklaard is. Men is nu nog bezig met het dak van de kleine schuur. Daar moet het riet dan nog tussen de oplangen (de sporen) uit, waar het door isolatiedekens zal worden vervangen en wat vervolgens met gipsplaat zal worden afgewerkt.
In de grote schuur werken we nu van boven naar beneden. Van nok tot vloer is dat 10 meter, van de westmuur naar de oostmuur bijna 20 meter en van noord naar zuid bijna 30 meter. En letterlijk alles moet worden aangepakt. Het is dan ook onmogelijk om juist in te schatten wanneer we nu daadwerkelijk klaar zijn. Het is een oude schuur met veel gebinte en geen balk is hetzelfde. Iedere situatie vraagt weer om een net iets andere aanpak of oplossing. En de bouw zelf is natuurlijk nog niet alles, de afbouw wordt minstens zo ingrijpend. Denk maar aan toiletten met afvoer, water, de balie, de elektriciteit, de verwarming, het alarm, rookmelders, noodverlichting, balustrades, schilderwerk en zo verder. Neem alleen al zoiets als de plinten. Daarvan is 500 meter nodig en dat moet allemaal ook nog eens gegrond en geverfd worden.
Ondertussen proberen we authentiek materiaal op te sporen en te kopen. Zo hebben we al oude paneeldeuren voor de toiletten en kasten, een eiken wand uit 1842 voor in de bijschuur en een eiken tochtportaal met glas en een ronde boog. Die laatste komt uit een klooster en daarvoor moesten we maar liefst naar België op en neer. Niet dat dit erg is, want het gaat om het uiteindelijke resultaat. En daarbij is dit ook echt ons laatste kunstje. We wisten dat we naar een beduidend minder centraal gelegen plek in Nederland zouden vertrekken en hebben dan ook lang gezocht naar een onderkomen met potentie, naar een plek met genoeg sfeer en ambiance om het leed van zeker een lange autorit hier naartoe aanzienlijk te verzachten. Zo’n plek is het en zo gaan we het ook maken, ook al gaat dat niet zonder slag of stoot, slaat de vermoeidheid toe en stijgt het water tot de lippen.
Wordt het half april? We weten het niet. Half mei dan? Geen idee. Er is al veel werk verzet, maar als je de ruimte ziet, denk je dat er een bom is ontploft. We hebben niet stilgezeten, maar zijn nu pas echt begonnen. En we proberen het. In ieder geval gaan we ervoor zorgen dat u twee weken voor tijd de uitnodiging in de brievenbus krijgt. Dat geldt voor iedereen die ons destijds het kaartje terugstuurde, waarop men kenbaar maakte nog steeds ons museum te willen blijven bezoeken. Een respons overigens van bijna 75% en dat houdt ons voor 100% op de been.
