De openingen van Museum Møhlmann worden steeds drukker bezocht en dat is natuurlijk een positieve ontwikkeling. Maar…

Canto 107: Ad Summum, o/p, 1992

…vooral sinds het afgelopen jaar is een negatieve keerzijde daarvan ook steeds duidelijker geworden: er is een groeiende groep die steevast een oneigenlijk gebruik van de gastvrijheid van het museum maakt. Hele clubs frequenteren nu de opening, waarbij de aandacht veeleer de drank dan de kunst geldt. Bovendien vonden onze medewerkers op de gekste plaatsen bijna volle glazen wijn, omdat een nieuw of ander glas immers toch altijd voor het grijpen staat. Er ontstonden zelfs favoriete hangplekken op strategische punten langs de routes die onze medewerkers nemen als zij met hapjes rondgaan. Sans gêne werden die posities luidkeels aan elkaar doorgegeven.

Helaas noopt dit ons tot enige aanpassingen. Dat druist nogal in tegen ons gevoel van gastheerschap, maar als ongesubsidieerde, particuliere instelling kunnen wij ons deze stijgende kostenpost domweg niet langer meer permitteren. Daarom verzoeken wij de belangstellenden om voortaan bij een opening het aparte kaartje bij de aankondiging aan ons te retourneren.

Wie die moeite neemt, heeft op de dag van de opening:

a. vrij toegang en
b. ontvangt aan de balie bovendien twee consumptiebonnen voor een gratis drankje.

Meerdere consumpties blijven natuurlijk altijd mogelijk, maar daar moeten onze medewerkers dan een kleine vergoeding voor vragen. Wij hopen hiermee onze trouwe bezoekers niet te zeer te belasten. Uiteindelijk gaat het natuurlijk om de kunst, maar op deze wijze kunnen we toch ook het plezierige van wat franje behouden.