In de late middag van zondag 10 september was een bont gezelschap bijeen onder het dak van Museum Møhlmann. Niet alleen om de Hommagetentoonstelling te bewonderen, maar vooral om te horen wie van de 20 aanwezige ‘ouwe Mokum-schilders’ dit jaar de prijs van f. 5.000,- mocht ontvangen. De prijs, die dit jaar voor de tweede keer werd uitgereikt (de eerste ontving Dick Pieters) gaat naar een schilder die mede bepalend is geweest voor het Mokum-gezicht. Onder een daverend en instemmend applaus ging de prijs naar Kik Zeiler.

Het glazen muiltje, Kik Zeiler, 1989, olieverf op paneel, 25 x 46 cm

Kik Zeiler was al aan Mokum verbonden voor hij ook nog maar één penseelsteek aan het linnen had toevertouwd. Dat kwam omdat hij een zolderetage boven de galerie bewoonde. Al snel werd hij door Dieuwke ingezet als oppas en manusje van alles. Kik vond dat prima en keek zijn ogen uit. Het grote verlangen dit ook te doen borrelde al snel op en toen hij werk van Wout Muller en Clary Mastenbroek in hun atelier had zien ontstaan was hij verkocht. Vanaf die dag schildert hij in een uiterst gevoelige en precieze stijl.

Een citaat uit 1992:

“Ik merk wel dat ik steeds harder wordt in mijn oordeel over Moderne Kunst. Dat stoort me. Ik zou liever milder zijn, dat pas beter bij mijn aard. Maar de tegenkrachten dwingen mij tot een krachtig standpunt. Ik zal me blijven verzetten tegen de modieuze afbraak van de verbeelding (…) Mijn verwachting is dat het realisme voor het einde van de twintigste eeuw aanzienlijk terrein zal hebben herwonnen.”

Zeker dat laatste lijdt geen twijfel.