Exposities

Jannes Kleiker

De vraag, Jannes Kleiker, 1998, olieverf op paneel

Tussen 1978 en 1984 leerde Jannes Kleiker (1957) de kneepjes van het schildersvak aan de Minerva Academie te Groningen. Natuurlijk trok ook aan hem het verplichte scala aan onderwerpen in de kunst voorbij, zoals het landschap, het portret, de potten en de pannen tot en met het naakt. Het vrouwelijk naakt. Het was liefde op het eerste gezicht en modeltekenen werd terstond zijn favoriete vak. Met leermeesters als Matthijs Röling en Wout Muller kon hij het moeilijk beter treffen.

Onnodig om te zeggen dat het naakt op deze solotentoonstelling alom aanwezig is. Verdeeld over drie series.

In de Grotcyclus figureren sierlijke en onmiskenbaar eigentijdse naakten tegen rotswandschilderingen van zo’n 20 eeuwen oud, uit de tijd dat het schoonheidsideaal veeleer beleefd werd in oermoederlijke figuren van vooral vruchtbare omvang.

De Olifantencyclus is Oriëntaals, maar niet alleen qua enscenering, ook letterlijk: oriënterend voor de schilder zelf, die in deze serie wegen zocht om een nieuwe balans te vinden.

In het licht van Heveskes, Jannes Kleiker, 2000, olieverf op paneel, 80×100 cm

De derde en grootste cyclus is die van Heveskes. Heveskes was ooit een lieflijk Gronings dorpje, onder de rook van Delfzijl, maar daar thans volkomen door verpletterd. Slechts één enkel oud kerkje getuigt nog van dat pre-industriële verleden. De ruwe, kaal gebikte wanden van dit lege godshuis dienen in deze laatste serie als decor voor het tintelende licht op de zachte, vrouwelijke huid. Een wonderlijk licht dat nu eens met kracht door de hoge ramen naar binnen spat om dan, in een ander schilderij, weer als vloeibaar zilver de ruimte in te sijpelen.

Het is kunst die wat voorstelt.