Museum Møhlmann heeft er eindelijk een nieuwe vleugel bij. Vanaf 4 mei 2001 is deze voor iedereen toegankelijk. Het museum – dat een platform biedt voor hedendaagse realistische en figuratieve kunst, voor de Meesters van Nu – is daarmee anderhalf keer zo groot geworden. En dat niet alleen, de oplettende lezer zal het reeds hebben opgemerkt: ook de naam is enigszins aangepast. Voor een kort overzicht:
De muur van de aanbouw wordt gemetseld
Het museum is opgezet door de zeer realistisch werkende schilder Rob Møhlmann, samen met zijn vrouw Laura. In 1995 werd begonnen als Ateliergalerie waar uitsluitend eigen werk werd getoond.
In 1998 echter, organiseerde het echtpaar in deze tentoonstellingsruimte de Eerste Onafhankelijke Realisten Tentoonstelling (ORT), waarmee min of meer toevallig een nieuwe weg werd ingeslagen. Deze tentoonstelling werd een landelijk succes. Niet alleen vanwege de kwantiteit (ruim 40 deelnemers met elk 3 werken), maar vooral vanwege de kwaliteit. Nooit eerder was in die mate het neusje van de zalm op dit gebied zo sterk en breed vertegenwoordigd.
De aanbouw-in-wording van binnen
In 2000 gingen Rob en Laura op een andere plek binnen Venhuizen verder als Museum & Galerie, want ondertussen maakten twee belangrijke collecties deel uit van de getoonde werken. Enerzijds de Collectie Dieuwke Bakker, een verzameling van zo’n 75 kunstwerken, bijeengebracht door Dieuwke Bakker (1935-1984). En anderzijds de Canto Collectie, een serie van 124 schilderijen die handelen over ‘waarnemen, weergeven en werkelijkheid’, waaraan de schilder Rob Møhlmann elf jaar werkte.
De buitenkant van de bijna voltooide aanbouw
Tevens werden er vanaf dat moment boeiende solotentoonstellingen georganiseerd en natuurlijk wordt nog steeds de jaarlijkse ORT in ere gehouden, die keer op keer een boeiend overzicht geeft van de stand van zaken van het hedendaags Hollands Realisme. Bij elke ORT verschijnt overigens een fraai gebonden boek/catalogus waardoor een goed tijdsbeeld ontstaat. Dit jaar zal van 18 augustus tot 1 oktober alweer de vierde editie plaatsvinden en verschijnt het vierde deel in de serie Realisten.
Bij de opening van de nieuwe vleugel kan nu ook de derde – nog bescheiden – Møhlmann Collectie getoond worden, een verzameling van een kleine 25 werken die van collega’s werden aangekocht. Met een totaal van zo n 225 kunstwerken in vaste collecties werd besloten om verder te gaan als Museum, temeer daar de wisselexposities geen louter commercieel karakter hebben, maar op zeer collegiale voorwaarden zijn geschoeid. Zo kunnen exposerende kunstenaars bijvoorbeeld ook bruiklenen tentoonstellen, want Museum Møhlmann gaat het vooral om een zo breed mogelijk beeld van de kunstenaar(s) in kwestie.
Het interieur van de voltooide aanbouw
Het museum is – vergeleken met de grote jongens – klein, maar wel weer groot op het gebied van eigentijdse realistische en figuratieve kunst, want in Nederland bestaat iets dergelijks voor dit soort kunst nog niet. Natuurlijk moet een museum tevens conserveren en beschrijven en dat is ook zeker de bedoeling al kan niet alles in één keer gebeuren. Het is toch al verwonderlijk hoe dit “centrum voor kunst die wat voorstelt” in zo een relatief korte tijd werd verwezenlijkt. Bovendien financieren de schilder en zijn vrouw alles zelf en is er van enige subsidie geen sprake. Ondertussen heeft het museum met deze uitbreiding wel zo’n beetje zijn limiet qua volume (en krediet) bereikt, al belet dat het echtpaar niet om al wat verder in de toekomst te gluren en wordt er al stilletjes gemijmerd over een beeldentuin en een bibliotheek.